Wybitny poeta, eseista i redaktor. Urodzony w 1971 r. w Łodzi, od czasu studiów związany z Lublinem. Absolwent filozofii UMCS i podyplomowych studiów dziennikarskich KUL, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii. W latach 2006–2014 redagował pismo Stowarzyszenia Absolwentów UMCS „AS UMCS”, od roku 2006 stały współpracownik „Akcentu”, na łamach którego ogłasza eseje, recenzje i szkice na temat twórców z kręgu „Kultury” paryskiej oraz wielokulturowej przeszłości Lublina i Lubelszczyzny. Publikował także m.in. w „Colloquia Communia”, „Magyar Napló” (Budapeszt), „Metai” (Wilno), „Gazecie Wyborczej”, „Frazie”, „Teatrze”. Autor tomu poetyckiego „Profil odciśnięty w glinie” (2002), a także współredaktor książek „Andrzeja Klimowicza portret wielokrotny” (2013) i „Homo sentiens — człowiek czujący” (2013). Opublikował trzy tomy niezwykłych wywiadów-esejów: „Świat trzeba przekręcić. Rozmowy o imponderabiliach” (2013), „Missisipi czyli filozoficzny wywiad rzeka z prof. Jadwigą Mizińską” (2014), „Świat trzeba dokończyć. Rozmowy o imponderabiliach” (2017). W 2010 r. odznaczony Medalem Prezydenta Miasta Lublin. W 2016 r. w serii „Biblioteka Siedemsetlecia” ukazały się jego „Kamienie pachnące szafranem. Eseje lubelskie” — wybitna, wspaniale napisana książka o przeszłości kulturowej Lubelszczyzny. Dzięki esejom Łukasza Marcińczaka na nowo odkrywamy fascynującą przeszłość Lublina — barwną, pełną kontrastów, tajemnic, ale też nie pozbawioną tragizmu.